مقایسه لایه‌گذاری پاششی و لایه‌گذاری دستی
مقایسه لایه‌گذاری پاششی و لایه‌گذاری دستی؛ سرعت عملکرد
عامل زمان در لایه‌گذاری دستی به‌طورقطع طولانی‌تر از فرایند پاشش است. در فرایند لایه‌گذاری دستی زمان لازم برای آماده‌سازی و اعمال هر دو طولانی‌تر از پاشش هستند فرایند لایه‌گذاری دستی با پرکردن دستی سطل رزین و سپس توزین آن آغاز می‌شود سپس باید فعال‌کننده را اندازه‌گیری و اضافه نمود و دو ماده کاملاً مخلوط شوند. متعاقباً مواد حاوی رزین مخلوط شده با فعال‌کننده به قسمت تولید منتقل شده و توسط قلم‌مو با غلتک روی قالب اعمال می‌شود در کنار آن نمد حاصل از دسته رشته‌های بریده شده سوزنی باید به‌اندازه و الگوی مناسب برای قرارگرفتن در قالب بریده شده و به‌دقت در قالب جاگذاری شود.
در پاشش بشکه رزین و ظرف فعال‌کننده همراه با کل سیستم در کنار قالب قرار می‌گیرند و نیازی به توزین و اندازه‌گیری آنها نیست اجراکننده ماشین به‌سادگی با فشاردادن ماشه تفنگ پاشش کارش را آغاز می‌کند و به علت اینکه به‌جای استفاده رزین از سطل‌های کم‌حجم، کیلویی رزین به طور مستقیم از بشکه ۲۰۰ کیلویی به سیستم وارد می‌شود نیازی به توقف مکرر کار برای تجدید مواد اولیه وجود ندارد. در ادامه با سایت فایبرگلاس نوین همراه باشید. پیشنهاد می کنیم مقاله کامپوزیت پلیمری را در سایت فایبرگلاس نوین مطالعه کنید.
مقایسه لایه‌گذاری پاششی و لایه‌گذاری دستی؛ اتلاف مواد
معایب روش لایه‌گذاری دستی
در روش لایه‌گذاری دستی رزین و فعال‌کننده در داخل سطلی به طور کامل مخلوط می‌شوند و سپس توسط قلم‌مو یا غلتک بر روی سطح قالب اعمال می‌شوند.
الف – پس از آنکه فعال‌کننده به رزین اضافه می‌شود مخلوط حاصل باید به‌سرعت مصرف شود و تنها زمان استفاده محدودی پیش از ژل شدن آن وجود دارد.
ب همواره مقداری از مخلوط رزین و فعال‌کننده موجود در سطل قبل از آنکه اعمال گردد زل خواهد شد که اجتناب‌ناپذیر بوده و معمولاً بیش از حد پیش‌بینی‌شده است.
ج – هرگونه خطا در زمان‌بندی می‌تواند به اتلاف کل ماده مخلوط شده در سطل بینجامد. در انتها مقدار زیادی رزین ژل شده غیرقابل‌استفاده خواهید داشت که قابل بازیافت یا کاربرد مجدد نمی‌باشد.
مزایای روش لایه‌گذاری پاششی
در روش پاشش، رزین و فعال‌کننده درست قبل از اعمال روی قالب در داخل یا خارج تفنگ و دقیقاً بر طبق نیاز اجراکننده سیستم با فشار ماشه تفنگ با هم مخلوط می‌شوند. در نتیجه احتمال اختلاط ناخواسته رزین و فعال‌کننده قبل از اعمال روی سطح قالب وجود ندارد.
الف – اختلاط به‌اندازه موردنیاز برای استفاده صورت می‌گیرد.
ب – ماده ژل شده تلف شده‌ای وجود نخواهد داشت.
ج – زمان بیشتری برای اجرای مراحل کاری وجود دارد.
د – امکان توقف و انجام تنظیمات مجدد وجود دارد.
ه – نیازی به سطل و قلم‌مو وجود ندارد و در هزینه‌های مربوطه صرفه‌جویی می‌گردد.
مقایسه لایه‌گذاری پاششی و لایه‌گذاری دستی؛ کیفیت
معایب روش لایه‌گذاری دستی در روش لایه‌گذاری دستی کیفیت حاصله به دلایل زیر نمی‌تواند کاملاً قابل‌اطمینان باشد
الف – تضمین ثبات و پیوستگی در توزین و اختلاط رزین و فعال‌کننده تنها با اعمال دقت بسیار زیاد و کنترل مستمر داده‌ها امکان‌پذیر است و حصول آن در عمل مشکل‌تر خواهد بود.
ب- در هر دو حالت ریختن رزین روی سطح قالب و پخش‌کردن آن با قلم‌مو یا غلتک و یا آغشته‌سازی از ابتدا با قلم‌مو یا غلتک رسیدن به ضخامت یکسان در لایه‌گذاری مشکل‌تر است و عملاً ضخامت لایه‌ها در بخش‌های مختلف قطعه احتمالاً متغیر خواهد بود.
ج – در هنگام جای‌گذاری تکه‌های نمد شیشه سوزنی همپوشانی لبه‌ها بر روی‌هم منجر به عدم یکنواختی خواهد شد.
مزایای روش لایه‌گذاری پاششی
در روش پاشش حصول یک کیفیت یکنواخت به ملل زیر امکان‌پذیر است:
الف – اختلاط رزین و فعال‌کننده در تمام طول فرایند مطابق با تنظیمات صورت‌گرفته در دستگاه بادقت و یکنواخت صورت می‌گیرد.
ب – اعمال رزین و الیاف به‌صورت یکنواخت و با ضخامت ثابت صورت می‌گیرد. میزان خروجی سیستم با انتخاب روزنه خروجی مناسب و تنظیمات دستگاه قابل‌کنترل است.
معایب روش لایه‌گذاری پاششی:
وجود نیروی کاری ماهر و دقیق برای حصول یکنواختی اعمال مواد روی قالب ضروری هست و یکنواختی ضخامت و کیفیت نهایی کاملاً به‌دقت نیروی کار وابسته است.
برای مطالعه کامل لایه گذاری پاششی کلیک کنید.
دقت در عملکرد معایب روش لایه‌گذاری دستی
الف – ثابت نگه‌داشتن نسبت دقیق فعال‌کننده به رزین در دفعات متوالی و در سطل‌های متعدد مستلزم صرف وقت و اعمال دقت فراوان و عملاً بسیار مشکل است. ب وزن تمام سطل‌های رزین یکسان نخواهد بود و در نتیجه مقادیر متفاوتی از فعال‌کننده که معمولاً به‌صورت حجمی اندازه‌گیری می‌شوند برای اختلاط در هر سطل موردنیاز است. تغییرات بسیار کوچک در مقدار فعال‌کننده می‌تواند به تأثیرات بزرگ در مشخصه‌های پخت رزین منجر گردد.
مزایای روش لایه‌گذاری پاششی
الف – در دستگاه دو پمپ بسیار دقیق وجود دارد که مقادیر دقیق از رزین و فعال‌کننده را اندازه‌گیری و مخلوط می‌کنند.
ب- کاهش یا افزایش درصد مصرف فعال کنند به‌راحتی قابل تنظیم است.
ج – هنگامی که درصد موردنیاز مصرف فعال‌کننده تنظیم گردید. سیستم بادقت بالا این مقدار را از ابتدا تا انتهای فرایند ثابت نگه می‌دارد.
یکنواختی اختلاط
در روش لایه لایه‌گذاری ثابت ماندن نسبت میزان فعال‌کننده اضافه شده به رزین به‌دقت قابل‌ملاحظه‌ای نیاز دارد. علاوه بر این میزان اختلاط به روش به‌هم‌زدن و زمان به‌کاررفته در هر اختلاط بستگی دارد. به طور مثال در به‌هم‌زدن با دست و یا با هم زن، مکانیکی طول زمان به‌هم‌زدن در کیفیت اختلاط نهایی مؤثر است. با به‌کارگیری دستگاه‌های پاشش اختلاط رزین و فعال‌کننده در داخل یا خارج تفنگ پاشش آنها صورت می‌گیرد و میزان اختلاط آنها همانند نسبت ثابت اختلاط آنها در تمام طول عملیات یکنواخت باقی می‌ماند.
هزینه
بدیهی است که میزان سرمایه‌گذاری اولیه برای روش لایه‌گذاری پاششی نسبت به روش لایه‌گذاری دستی به‌مراتب بالاتر است. قابل به ذکر است که چنین سرمایه‌گذاری در درازمدت برای روش لایه‌گذاری پاششی به دلیل مزایای فوق‌الذکر از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر است.
مقایسه اعمال پوشش ژلی به روش دستی و پاشش با دستگاه معایب روش دستی
در صورت اعمال دستی پوشش ژلی با قلم‌مو روی سطح قالب اشکال عمده زیر وجود دارند. ضخامت پوشش ژلی یکنواخت نمی‌باشد به علت باقی‌ماندن رد قلم‌مو در لایه پوشش ژلی اعمال شده همواره حالت غیریکنواختی مشابه قله و دره با ضخامت‌های زیاد و کم در تمام سطح پوشش ژلی وجود دارد. در بخش‌های قله مقدار پوشش ژلی اعمال شده بیش از حد موردنیاز است و در بخش درد پوشش ژلی از حد موردنیاز کمتر وجود دارد. پخت پوشش ژلی در ضخامت‌های مختلف در سطح با سرعت متفاوت صورت می‌گیرد. این اختلاف در سرعت پخت به ایجاد تنش‌های داخلی و نهایتاً ترک‌خوردگی در پوشش ژلی منجر می‌گردد و روی پوشش ژلی رنگی ظاهری لکه را به سطح می‌دهد.
مزایای روش پاششی
الف – ضخامت فیلم کاملاً یکنواخت است.
ب – امکان ایجاد تخلخل در سطح کاهش می‌یابد
ج – امکان اتلاف ماده مورد مصرف کاهش می‌یابد.
د – صرفه‌جویی در زمان امکان‌پذیر است.
نتیجه
فناوری‌های نسل جدید موجود در پاشش رزین و الیاف و پوشش، ژلی امکان تولید قطعات چند سازهای با سطح نهایی خوب زمان تولید کوتاه و حجم‌های تولید بالا را فراهم نموده است. با این فرایندها امکان صرفه‌جویی در مواد و همچنین زمان وجود دارد. در نتیجه یکی از آسان‌ترین روش‌های جایگزینی تولید به‌جای لایه‌گذاری دستی کاربرد دستگاه‌های باشش است.
دیدگاهتان را بنویسید